“Μουσείο του Θανάτου”: ξενάγηση στη μεγαλύτερη έκθεση μακάβριας τέχνης

Μουσείο του Θανάτου (Museum Of Death): Η μεγαλύτερη συλλογή παγκοσμίως από μακάβρια εκθέματα και έργα τέχνης δημιουργημένα από serial killers

Εάν είστε λάτρεις του τρόμου, που στοιχηματίζουμε πως είστε για να μας διαβάζετε, μπορείτε να ικανοποιήσετε τη δίψα σας για το μακάβριο στο Μουσείο του Θανάτου, αλλά προσοχή! Πρέπει να είστε προετοιμασμένοι για τρομερά εκθέματα και συγκλονιστικές εικόνες. Ακόμα και οι πιο εξοικειωμένοι με τον τρόμο και τη φρίκη θα εκπλαγούν από το πόσο βαθιά μπορεί να φτάσει η ανθρώπινη κακία και από την απόδειξη πως η ανθρώπινη ψυχή μπορεί να διεισδύσει στα πιο ανίερα επίπεδα ακολασίας.

Η ιστορία του Μουσείου του Θανάτου στο Λος Άντζελες

Το Μουσείο του Θανάτου ιδρύθηκε το 1995 και στεγάστηκε αρχικά στην τοποθεσία του πρώτου νεκροταφείου του San Diego, ιδιοκτήτης του οποίου ήταν ο περίφημος Wyatt Earp. Ύστερα, το 1999, μεταφέρθηκε στην πιο πρόσφατη τοποθεσία του στο Λος Άντζελες, ένα πρώην στούντιο ηχογράφησης όπου κάποτε είχαν ηχογραφήσει εκεί και οι Pink Floyd. Στην είσοδο δέσποζε η χαρακτηριστική καγκελόπορτα με το κρανίο και τα τριαντάφυλλα. Φέτος, θ’ αλλάξει πάλι τοποθεσία, και βρίσκονται ήδη σε κατάσταση μετακόμισης.

Ο αρχικός σκοπός των ιδρυτών,  J.D. Healy και Catherine Schultz, ήταν να κάνουν τους ανθρώπους να νιώσουν ευγνώμονες που ήταν ζωντανοί, ν’ αγαπήσουν λίγο περισσότερο τη ζωή, εκθέτοντας έργα από κατά συρροήν δολοφόνους, γεγονός που έγινε και το δυνατό χαρτί της έκθεσης στις μέρες μας.

Ανακαλύπτοντας ένα κενό στην εκπαίδευση όσον αφορά τη διαπαιδαγώγηση σε θέματα θανάτου, οι ιδρυτές έφτιαξαν μια έκθεση με προσωπικά αντικείμενα, γράμματα και πίνακες που μάζεψαν από τις φυλακές της Αμερικής, όμως από το 1999 και έπειτα άρχισαν να αναζητούν πλέον αντικείμενα από όλο τον κόσμο. Κατάφεραν, μάλιστα, να αποκτήσουν πολλά αντικείμενα από τη διάσημη αίρεση Heaven’s Gate ύστερα από δημοπρασία που διοργάνωσε η αστυνομία. Αν και το 2001 δεν κατάφεραν ν’ αποκτήσουν μια αυθεντική ηλεκτρική καρέκλα, υπάρχουν πολλά τρομακτικά αντικείμενα να δείτε, οπότε ας ελπίσουμε ότι δεν θα έχετε πολλούς εφιάλτες μετά από την επίσκεψή σας στο Μουσείο του Θανάτου.

Τι πρέπει να γνωρίζετε πριν το επισκεφτείτε

Αρχικά, μην πάτε φαγωμένοι, διαφορετικά καραδοκεί πάντα η πιθανότητα να χρειαστεί να τρέξετε στους διπλανούς θάμνους. Δεν υπερβάλλουμε, αρκετοί επισκέπτες αναφέρουν πως ακριβώς αυτό τους συνέβη.

Υπάρχουν ποικίλα είδη θανατηφόρων εκθεμάτων, αναπαραστάσεις ανατριχιαστικών σκηνών και γκαλερί φρικτών φωτογραφιών και βίντεο για να θαυμάσετε. Αν και σίγουρα πιστεύετε πως μετά από τόσες ταινίες τρόμου και βιντεοπαιχνίδια είστε αρκετά γενναίοι για κάτι τέτοιο, μη ξεχνάτε πως τα εκθέματα εκεί είναι πέρα για πέρα αληθινά, και εκτός κι αν έχετε μεγάλη εξοικείωση με τον θάνατο αλλά και τα πτώματα, ίσως δυσκολευτείτε να καταφέρετε να ολοκληρώσετε τη ξενάγηση μέχρι τέλους. Γι’ αυτό, αν και οι ιδρυτές πιστεύουν πως όλοι πρέπει να έχουμε επίγνωση του θανάτου, καθώς αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας, τονίζουν πως επιθυμούν ενήλικες επισκέπτες. Οπότε, αν έχετε παιδιά, σκεφτείτε το διπλά πριν το επισκεφτείτε μαζί τους, όσο ατρόμητα κι αν είναι.

Τα εκθέματα

Στο μουσεία αυτό θα ανακαλύψετε ότι υπάρχουν πολλοί χώροι με αποτρόπαια αντικείμενα και εκθέματα, τα οποία κυμαίνονται από φέρετρα μωρών, προσωπικά αντικείμενα διαφόρων κατά συρροήν δολοφόνων, φιλμ αυτοψίας και φρικτές φωτογραφίες θυμάτων εγκλήματος. Προσπαθήστε, όμως, να μείνετε ψύχραιμοι, καθώς σταδιακά θ’ ανακαλύπτετε πως αυτό το μουσείο είναι πραγματικά πολύ πιο τρομακτικό από μια ταινία τρόμου, γιατί εκεί, τα πάντα, είναι αληθινά και μας φέρνουν αντιμέτωπους με τη συνειδητοποίηση της δικής μας θνησιμότητας.

Θα βρείτε την ευκαιρία ν’ απολαύσετε τα εκθέματα ενός δωματίου αφιερωμένου εξ ολοκλήρου στη ταρίχευση ζώων, ένα άλλο για τις διαδικασίες που ακολουθούν τα γραφεία τελετών στην προετοιμασία των νεκρών λίγο πριν την κηδεία, ενώ θα έχετε τη δυνατότητα να δείτε το κεφάλι του Γάλλου κατά συρροήν δολοφόνου Henri Landru. Γνωστός ως ο “Κυανοπώγων του Παρισιού” στις αρχές της δεκαετίας του 1900, δελέαζε τα θύματά του μέσω διαφημίσεων στις εφημερίδες στις στήλες ανεύρεσης ερωτικών συντρόφων, σκοτώνοντας συνολικά έντεκα άτομα – συμπεριλαμβανομένου κι ενός παιδιού.

Πρόκειται σίγουρα για έναν συναρπαστικό προορισμό για τους λάτρεις του gore, καθώς εδώ μπορούν να βρουν μεταξύ άλλων και αναπαραστάσεις από διάσημες δολοφονίες. Επιπλέον, αν το αντέχετε, μπορείτε να περιηγηθείτε στον χώρο που είναι αφιερωμένος σε πρακτικές νεκροτομίας ή στις ειδικά διαμορφωμένες αίθουσες που είναι αφιερωμένες στον περιβόητο Charles Manson και στην άτυχη Black Dahlia. Αν και το μουσείο δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο, βρίθει από θάνατο.

Υπάρχει μια πληθώρα τρομακτικών αντικειμένων που μπορείτε να δείτε εκεί, όπως σάκοι μεταφοράς πτωμάτων, μηχανήματα και εργαλεία για θανατικές εκτελέσεις, ενώ μπορείτε να διαβάσετε σημειώσεις και βιβλία που παρέχουν πληροφορίες που σχετίζονται με τον θάνατο – συμπεριλαμβανομένου του κανιβαλισμού.

Ανάμεσα στα εκθέματα υπάρχει, ακόμα, μια διαβόητη ταινία με τον τίτλο Traces of Death (1993), ένα φρικιαστικό ντοκιμαντέρ όπου προβάλλονται σκηνές πραγματικών θανάτων. Διάφορες σκηνές αυτής της ταινίας αναπαριστώνται στο μουσείο, όμως αν φρικάρετε και τρέξετε να ξεφύγετε, θα βρεθείτε μπροστά σε μια δυσάρεστη έκπληξη. Η έξοδος χαρακτηρίζεται ως δολοφονικός λαβύρινθος, από όπου δύσκολα βγαίνει κανείς βιαστικά, ενώ πολλοί επισκέπτες έχουν λιποθυμήσει κατά τη διάρκεια της ξενάγησής τους σε αυτό το τρομακτικό μέρος.

Μερικές τελευταίες λεπτομέρειες

Το Μουσείο του Θανάτου διοργανώνει κάθε χρόνο κι έναν διαγωνισμό Black Dahlia, όπου οι συμμετέχοντες ντύνονται ως το όμορφο θύμα – επιλέγοντας να παρουσιαστούν είτε ως η ζωντανή εκδοχή της όμορφης ηθοποιού είτε ως το τρομακτικό, μεταθανάτιο πτώμα που πάγωσε τους πάντες όταν ανακαλύφτηκε διαμελισμένο.

Θα το βρείτε στη Λεωφόρο του Χόλιγουντ 6031 και είναι ανοιχτό 7 ημέρες την εβδομάδα. Η είσοδος είναι $15 και μέσα στεγάζει και κατάστημα αναμνηστικών από όπου μπορεί κανείς ν’ αγοράσει μπλουζάκια, κονκάρδες και διάφορα άλλα μικροπράγματα. Απαγορεύεται η φωτογράφιση εντός του μουσείου, ενώ η ξενάγηση είναι ελεύθερη, δηλαδή χωρίς ξεναγό. Να είστε λοιπόν, προετοιμασμένοι για ένα μακάβριο θέαμα που δεν συγχωρεί τους λιγόψυχους!

Τώρα, αν το Λος Άντζελες σάς πέφτει μακριά, υπάρχει και παράρτημα του Μουσείου του Θανάτου στη Νέα Ορλεάνη.

Ποια άλλα παράξενα μέρη γνωρίζετε, όπου θα θέλατε να σας ξεναγήσουμε; Αφήστε μας τις προτάσεις σας στα σχόλια!

Πηγές

backpackerverse.com
museumofdeath.net
atlasobscura.com